برخوردار از شجاعت و قدرتى فوق العاده‌اند ، و خداى سبحان در قرآن وعده فرموده كه آنها را بر يهود مسلط سازد :
" بعثنا عليكم عباداً لنا أولى بأس شديد " [1] ( برخى از بندگان خود را كه سخت جنگجويند بر شما برانگيزيم ) آنها همان امت معدودى هستند كه در قرآن از آن ياد شده است :
" اگر عذاب را تا مدت اندكى ( تا امة معدودة ) از آنان تأخير بيندازيم خواهند گفت چه چيز آن را بازمىدارد ؟ آگاه باشيد روزى كه ( عذاب ) به آنها برسد از آنان باز داشته نمىشود و آنچه را كه مسخره مىكردند آنان را خواهد گرفت " [2] آنها برگزيدگان امت و در كنار عترت نيكوكردار و همان فقيهان و داوران و فرمانروايانند . خداوند دلهايشان را به يكديگر چنان مأنوس گرداند كه نه از كسى بترسند و نه از پيوستن كسى به جمعشان خوشحال گردند . يعنى افزايش مردم در اطراف آنان بر اُنس و ايمانشان نمىافزايد . آنها در هر كجاى عالم كه باشند حضرت مهدى ( عليه السلام ) را مىبينند ، و با وى سخن مىگويند در حالى كه حضرت در جايگاه خود بسر مىبرد . هر يك از آن ياران نيروى چهل يا سيصد مرد را دارا خواهد بود .
در روايات آمده است كه آنان از اصحاب تمام انبياء برترند .
ابو بصير چنين نقل مىكند كه :
" امام باقر ( عليه السلام ) فرمود : روزى اصحاب ، نزد پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) بودند . آن حضرت عرض كرد : پروردگارا برادران مرا به من بنمايان . اصحاب پرسيدند : يا رسول الله ! آيا ما برادران شما نيستيم ؟ حضرت فرمود : خير ، شما اصحاب من هستيد . برادران من گروهى هستند كه در آخر الزمان مىآيند و به من ايمان مىآورند ، در

[1] اسراء / 5 .
[2] هود - 8 .

274