نقض كرده و با جمع آورى امكانات خود ، در قالب يك ميليون نيروى نظامى ، دست به هجوم غافلگيرانه و گسترده اى به منطقه شام و فلسطين مىزنند :
" آنان دست به مكر و حيله زنند و با هشتاد لشكر ، هر لشكر مركب از دوازده هزار نفر به سوى شما آيند " [1] .
در اين نبرد بزرگ ، مسيح ( عليه السلام ) آشكارا موضع خود را در دفاع از مهدى موعود ( عج ) اعلام مىكند و پشت سر آن حضرت در قدس شريف به نماز مىايستد .
جنگ اروپائيان با حضرت در همان محورهاى جنگ قبلى حضرت با سفيانى و نبرد فتح قدس به وقوع مىپيوندد يعنى از عكا در فلسطين تا انطاكيه در تركيه و از دمشق تا قدس و مرج دابق . اما سرانجام شكست سنگين ، نصيب روميان و فتح و پيروزى از آنِ مسلمانان مىگردد .
پس از اين پيروزى ، دروازه هاى اروپا و غرب مسيحى به روى حضرت گشوده مىشود .
به نظر مىرسد كه پس از اين حوادث ، مردم بسيارى از كشورهاى اروپائى با شورش عليه دولتهاى خود كه مخالف حضرت مسيح و حضرت مهديند ، اقدام به تشكيل حكومتهائى با هوادارى از آن دو فرستاده خدا مىكنند .
بعد از فتح اروپا و فرمانروائى حضرت بر آن سرزمين و مسلمان شدن بيشتر مردم ، مسيح ( عليه السلام ) رحلت مىكند و حضرت مهدى ( عليه السلام ) همراه مسلمانان بر پيكر او نماز مىگزارند . روايات مىگويند : امام ( عليه السلام ) مراسم دفن و نماز را آشكارا و در حضور مردم انجام مىدهد ، تا همچون بار اول درباره‌اش سخن ناروا نگويند . سپس پيكر پاك او را در پارچه اى كه دستباف مادرش مريم صديقه ( عليها السلام ) است كفن نموده و در

[1] البخارى : 4 / 123 .

23