ايرانيان در دوران ظهور كشور ايران قبل از پيروزى انقلاب اسلامى در نگاه غربى ها پايگاهى حياتى و مهم به شمار مىرفت كه در مرز شورى و در قلب جهان اسلام قرار داشت و از ديدگاه مسلمانها كشورى اسلامى و اصيل محسوب مىشد كه " شاه " هم پيمان غرب و اسرائيل بر آن حكومت مىكرد و كشور را در خدمت آنان قرار مىداد .
علاوه بر آنچه در تصور ديگران بود ، ايران در ذهن يك فرد شيعه مانند من ، كشورى بود كه در آن مرقد مطهر امام رضا ( عليه السلام ) و حوزه علميه قم وجود داشت با ريشه هاى اصيل در تاريخ تشيع و علماء و انديشمندان شيعه و تأليفات گرانبها ، زمانى كه ما به روايات مربوط به ستايش ايرانيان و نژاد سلمان فارسى برخورد مىكرديم ، به يكديگر مىگفتيم : اين روايات مانند روايت‌هايى است كه مدح و ستايش و يا مذمت برخى گروه ها و قبيله ها يا بعضى كشورها را دربردارد ، كه جاى بررسى و تأمل داشته و اگر از نظر سند درست باشند ، مربوط به زمان گذشته و احوال ملتهاى زمان صدر اسلام و قرن هاى گذشته است .
اين طرز فكر رائج ميان اهل فكر و فرهنگ بود و همه بر اين باور بوديم كه امت اسلامى در حالتى جاهلانه و تحت نفوذ سلطه كفر جهانى و نمايندگان اوست ، در بين ملت ها هيچيك بر ديگرى برترى ندارد و چه بسا ايرانيان در شرائطى بدتر از

203