فراوانى وجود دارد . در مورد زمان دقيق ورود حضرت به عراق مطلبى در دست نيست اما در فصل " حركت ظهور " خواهد آمد كه ورود حضرت به عراق چند ماه بعد از ظهور و پس از آزاد سازى حجاز و چه بسا پس از درگيرى منطقه بيضاء استخر ( كوه سفيد ) در نزديكى اهواز اتفاق خواهد افتاد . برخى روايات ، ورود حضرت به عراق را از طريق هوا با يك اسكادران هواپيما مطرح كرده‌اند .
در تفسير اين آيه كه مىفرمايد : " اى جماعت جن و انس اگر قادر به نفوذ و عبور از اطراف آسمان ها و زمين بوديد پس بگذريد اما نخواهيد گذشت مگر با قدرت [1] " از امام محمد باقر روايت شده كه فرمود : " قائم هنگام ظهور ، با هفت قبّه از نور بگونه‌اى فرود آيد كه روشن نيست در كداميك از آنهاست تا آنكه در شهر كوفه قرار گيرد " اين روايت علاوه بر بيان جنبه اعجازى ، نشانگر آن است كه شرائط امنيتى و فضاى كينه توزانه جهانى نسبت به حضرت چنين احتياطى را طلب مىكند ، مخصوصاً كه پاكسازى محيط عراق بدست حضرت تمام نشده و خطرات گوناگون همچنان متوجه آن وجود مبارك است . از محتواى روايت مىتوان فهميد كه حضرت ابتدا در پايتخت عراق و يا در يك مركز نظامى يا در كربلا فرود مىآيد و سپس به كوفه منتقل مىگردد .
روايات ، بخش عظيمى از فعاليتها و معجزات حضرت در عراق را بيان مىكنند و ما در مبحث حركت ظهور به بيان آن خواهيم پرداخت اما در اينجا تعدادى از آنها را كه به اوضاع عمومى عراق ارتباط دارد مطرح مىكنيم . مهم‌ترين تلاش حضرت در اين مقطع عبارت از پاكسازى فضاى داخلى و متلاشى ساختن بسيارى از مخالفان است . بر اساس روايات هنگام ورود حضرت به كوفه درگيرى و كشمكش

[1] الرحمن / 33 .

187