هود پيامبر ( عليه السلام ) در نخيله است . [1] سفيانى با حمله به عراق به هدفش كه تسلط كامل بر عراق است ، نمىرسد زيرا پس از گذشت چند هفته از اين هجوم ، به حجاز حمله مىكند تا نقش جديدى را براى جلوگيرى از حركت امام مهدى ( عليه السلام ) در مكه آغاز نمايد . بعضى از روايات آوردهاند كه سفيانى سپاهش را از عراق به سوى حجاز روانه مىكند و بعضى مىگويند از شام ، اما ممكن است او قسمتى از سپاه خود را از عراق و قسمتى ديگر را از شام روانه حجاز كند . از امام باقر ( عليه السلام ) روايت شده است كه فرمود : سفيانى سپاهى را كه تعدادشان به هفتاد هزار نفر مىرسد روانه كوفه كند و اهل آن سامان را با كشتن و دار زدن و اسارت گرفتار سازد . در اين هنگام صاحبان پرچم هاى سياه از طرف خراسان بسرعت حركت كنند . تعدادى از ياران حضرت قائم ( عليه السلام ) جزء آنانند . [2] در نسخه خطى ابن حماد ص 84 آمده است : سفيانى وارد كوفه شود و سه روز به غارت آن پرداخته و شصت هزار نفر از اهالى كوفه را به قتل رساند و هجده شب در آنجا بماند . آنگاه پرچمهاى سياه وارد منطقه شده و در كنار آب ، توقف كنند . ياران سفيانى با خبر ورود آنها مىگريزند ، گروه ديگرى كه برخى از آنها اهل بصرهاند نيز از نخلستانهاى كوفه خروج كنند كه فقط تعداد كمى از آنها مسلحند ، آنها به ياران سفيانى دست پيدا كرده و اسراى كوفه را از دست آنها آزاد سازند . آنگاه صاحبان پرچمهاى سياه عده اى را براى بيعت نزد امام مهدى ( عليه السلام ) بفرستند . همچنين روايت بعدى كه منسوب به امير المؤمنين ( عليه السلام ) است ورود سپاه سفيانى به عراق را توصيف مىكند كه همزمان با فتنه غرب و واقعه اى شبيه جنگ جهانى