جابر جعفى مىگويد : امام باقر ( عليه السلام ) به من فرمود : " اى جابر ، خود را زمين گير كن و هيچ حركتى منما تا نشانه‌هايى كه برايت مىگويم آشكار شود . اگر آنها را درك كنى . اولين علامت ، اختلافى است كه بين اولاد فلانى روى خواهد داد كه فكر نمىكنم آن را ببينى ، زيرا بعد از من اتفاق مىافتد و منادى از آسمان ندا دهد و نواى پيروزى از سوى دمشق ، به گوش رسد و قريه‌اى از نواحى شام به نام " جابيه " در زمين فرو رود و گوشه راست مسجد دمشق فرو ريزد و گروهى از منطقه ترك ها شورش كنند و به دنبال آن آشوب روم فرا رسد . آنگاه برادران ترك روى آورده تا در جزيره فرود آيند و شورشيان روم از طرف ديگر آمده و در رمله مستقر گردند . اى جابر در آن سال اختلافات زيادى در منطقه غرب ( غرب كشورهاى اسلامى ) رخ دهد ، اولين جائى كه تخريب شود ، شام است . سه گروه اصهب ، ابقع و سفيانى در شام درگير شوند . سفيانى با ابقع جنگيده و او را با همراهانش به هلاكت رساند سپس اصهب را نابود كند . تمام تلاش سفيانى اين است كه به عراق روى آورد . سپاه او به قرقيسيا كه رسد صد هزار تن از ستمگران آنجا كشته شوند . آنگاه سفيانى سپاهى به كوفه فرستد كه تعداد آنان به هفتاد هزار نفر مىرسد او مردم كوفه را اسير يا مصلوب و يا به قتل رساند " .
در آن هنگام پرچم‌هايى از خراسان ظاهر شده و به سرعت حركت كنند . عده اى از اصحاب حضرت قائم ( عليه السلام ) همراه آنانند ، آنگاه شخصى از اهل كوفه عليه سفيانى خروج كند كه به دست فرمانده سپاه سفيانى بين حيره و كوفه كشته شود . سپس سفيانى سپاهى به مدينه روانه كند كه به سبب آن حضرت مهدى ( عليه السلام ) از مدينه به مكه رود . خبر به فرمانده سپاه سفيانى مىرسد كه مهدى ( عليه السلام ) از مدينه خارج شده است . او سپاهى به دنبال آن حضرت مىفرستد ولى به آن حضرت نمىرسد . حضرت مضطرب و نگران همچون موسى بن عمران ( عليه السلام ) از مدينه خارج و وارد مكه گردد . فرمانده سپاه سفيانى به بيداء كه رسد ناگاه منادى از آسمان ندا دهد : اى ، بيداء ، اين سپاه را در خود فرو بر ! پس زمين بيداء دهان باز كرده و آنها را در خود فرو برد بگونه‌اى كه سه نفر از آنها بيشتر نجات نيابند كه خداوند صورتهاى آنان را به پشت سرشان برگرداند ، آنها از نژاد سگ‌اند و درباره آنان نازل شده است . اين آيه قرآن " اى كسانى كه به شما كتاب ( آسمانى ) داده شده ، به آنچه نازل كرده‌ايم ( به قرآن ) كه تصديق مىكند آنچه نزد شماست ايمان آوريد قبل از آنكه

124