حضرت مهدى ( عليه السلام ) است ، زمينه را براى ظهور او مهيا نموده ، و شوق ما را به ديدار فرزند پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) كه از كنار كعبه طلوع خواهد كرد ، برمىانگيزند .
آرى ، اين اميد و اشتياق زمانى در دل مسلمانان به اوج مىرسد كه مىبينند آن حضرت در فيلم نوستر آداموس ، از مركز فرماندهى عمليات به كمك ژنرالهاى خود ( به تعبير فيلم ) صحنه جنگ را اداره مىكند و با سردمداران كفر مبارزه مىنمايد و با پرتاب موشكهاى غول پيكر از قلب صحراى حجاز ، پايگاههاى كفر و ظلم آنان را درهم مىكوبد .
آرى تمام واكنشهاى غرب در برابر اعتقاد به ظهور حضرت مهدى ( ارواحنا فداه ) پس از انقلابى آغاز شد كه در ايران به نام آن حضرت و با شعار آماده سازى منطقه و جهان براى ظهور او انجام گرفت .
اكنون كارشناسان عالم سياست عليرغم اختلاف نظرى كه درباره جايگاه سياسى انقلاب اسلامى ايران دارند ، اما در اين ديدگاه متفقند كه اين نهضت از نظر اعتقادى ، حركتى در راستاى آماده سازى ظهور حضرت مهدى ( عليه السلام ) است .
در فضاى كنونى ايران ، احساس مىشود كه حضور حضرت مهدى ( عليه السلام ) حضور اصلى و محورى است و اين حضور به مراتب پر رنگ تر از نقش انقلاب و رهبرى آن است و در حقيقت اوست كه رهبرى معنوى انقلاب و نظام را بر عهده دارد .
مسؤولان حكومت در ايران همواره نام آن حضرت را با احترام و قداست فراوان بر زبان جارى مىكنند و با صراحت اعلام مىنمايند كه " جان ما فداى خاك پاى آن حضرت باد " و يا " كشور ، كشور امام زمان است " و يا مىگويند " هدف و آرزوى نهائى ما تسليم اين كشور به صاحب اصلى آن ، يعنى امام زمان است " آرى در ايران ، امام زمان ( عج ) همان سرور و سالار حاضر و ناظرى است كه با تمام قداستش در

12