در هر حال جد او عنبسه يا عتبه يا عيينه يا يزيد است كه جملگى از نسل معاويه بن ابى سفيان اند و در اين صورت جائى براى اشتباه و خطا باقى نمىماند . بين علماى سنى ، مشهور است كه نام وى عبد الله است و در نسخه خطى ابن حماد ص 74 نامش عبد الله پسر يزيد است و نيز در روايتى از منابع ما نام او عبد الله آمده است [1] ولى همچنانكه گفتيم ، مشهورترين نام او ، عثمان است . مواضع سفيانى در برابر اهل بيت ( عليهم السلام ) و شيعيان راويانِ حديث ، در نفاق ، بدرفتارى و دشمنى او با خدا ، پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) و حضرت مهدى ( عليه السلام ) اتفاق نظر دارند و رواياتى كه در منابع شيعه و سنى درباره شخصيت و كردار او نقل شده يكسان يا نزديك به هم است . از ابى قبيل روايت شده است كه گفت : " سفيانى بدترين فرمانرواست ، دانشمندان و اهل فضل را مىكشد و از وجود آنها براى مقاصد خود استفاده مىكند . هر كس سرباز زند به قتل مىرسد " [2] و در جائى ديگر مىگويد : " سفيانى تا شش ماه كسانى را كه نافرمانى كنند مىكشد . با ارّه سر مىبرد و در ديگها مىپزد " [3] و از ابن عباس روايت شده است كه گفت : " سفيانى خروج كند و دست به كشتار زند او شكم زنان را به درد و اطفال را در ديگ هاى بزرگ بجوشاند . " [4] از امام باقر ( عليه السلام ) روايت شده است كه فرمود :