محتواى علم او پى بردند و اين پس از آن بود كه تجربه هاى علمى به دست آوردند و اكتشافات علمى آنها را راهنمايى كرد .
اكنون برخى از نظرات طبى آن حضرت را ذكر مىكنيم تا ادعاى خود را در بارهء طب امام صادق عليه السّلام ثابت كنيم و خود خواننده قضاوت كند و اينك برخى از آنها :
مناظرهء امام با طبيب هندى [1] محمد بن ابراهيم طالقانى از حسن بن على عدوى از عباد بن صهيب از پدرش از جدش از ربيع همنشين منصور نقل مىكند كه او گفت : روزى امام صادق عليه السّلام در مجلس منصور حاضر شد و نزد او مردى از هند بود كه كتابهاى طبى را براى او مىخواند امام صادق عليه السّلام ساكت نشسته بود و گوش مىداد وقتى مرد هندى فارغ شد به او گفت : آيا از آنچه نزد من است ، چيزى را مىخواهى ؟ امام فرمود : نه چون آنچه نزد من است بهتر از آن است كه نزد توست . گفت : آن چيست ؟ فرمود : من گرمى را با سردى و سردى را با گرمى وتر را با خشك و خشك را با تر مداوا مىكنم و كار را به خدا وامىگذارم و آنچه را كه از پيامبر اسلام صلَّى الله عليه و آله و سلَّم وارد شده به كار مىبندم كه فرمود :
بدان كه معده خانهء درد است و پرهيز رأس هر دوايى است و به بدن خود آنچه را كه عادت كرده بده . مرد هندى گفت : آيا طب غير از اين

[1] بحار الانوار ج 14 ص 478 و كشف الاخطار ( مخطوط )

72