مىرسند . از آن زمان به معالج طبيب گفته شد . [1] و نيز امام صادق عليه السّلام فرمود : تا وقتى كه بدن تو بيمارى را تحمل مىكند از دارو بپرهيز . [2] مىگوييم : منظور از اين سخن اين است كه بدن به طبيعت خود رها شود و داروهايى كه چه بسا باعث ناراحتىهاى ديگر شود ، مصرف نگردد .
و نيز فرمود : كسى كه صحت بدن او بر بيماريش غلبه كند و در عين حال خودش را با چيزى معالجه نمايد و بميرد ، من از او بيزار هستم . و در روايتى آمده كه او به ضرر خود عمل كرده است . [3] مىگوييم : در اين باره احاديث متعددى از اهل بيت عليه السّلام رسيده و منظور اين است كه بيماريها به طبيعت خود گذارده شود مادامى كه بدن آن را تحمل مىكند و نبايد تعادل مزاج را با علاج بر هم زد . امام رضا عليه السّلام فرمود : معالجهء بدن مانند تعمير خانه و اصلاح آن است كه كم آن به زياد آن منجر مىشود . و به عبارت ديگر بيمارى تخلف از قوانين طبيعى است و دارو اين تخلف و انحراف را آشكار مىسازد و چون اين تخلف در بدن به وجود آيد آن را از صحت دور مىكند .

[1] بحار الانوار ج 14
[2] الفصول المهمه
[3] همان

138