بعضى از اين بيمارستانها بسيار مجهز بود و خدمات زيادى را ارائه مىداد از جمله بيمارستان عضدى را مىتوان نام برد كه به وسيلهء عضد الدولهء ديلمى تأسيس شد .
پا به پاى پيشرفتهايى كه در علم پزشكى نصيب مسلمانان گرديد در امر داروسازى هم فعاليتهاى گسترده اى به عمل آمد . مسلمانان از يك سو براى تهيهء مواد اوليه دارو و گياهان دارويى و مواد معدنى از هند يا جاهاى ديگر كوشش كردند و از سوى ديگر با آزمايشهاى مداوم در كشف تركيبات جديد دارويى توفيقات مهمى به دست آوردند .
جرجى زيدان مىگويد : « غربىها تاريخ داروسازى را بررسى كردند و به اين نتيجه رسيدند كه مسلمانها بنيانگذاران فن دارو سازى هستند » [1] معمولا طبيب خود دارو مىداد ولى گاهى هم نسخه مىنوشت كه مىبايد از داروخانه ها كه به صيدليه و صيدنيه معروف بود ، تهيه مىشد . الگود تعجب مىكند كه چگونه در تمدن اسلامى حرفهء پزشكى از داروسازى جدا شده بود و اضافه مىكند توسعهء سريع مفردات پزشكى و مهارت بيشتر در تركيب داروها كه مستلزم اين رشته بود ، مردان متخصصى لازم داشت . [2] علاوه بر داروهاى گياهى ، مسلمانان از تركيبات شيميايى هم در

[1] جرجى زيدان ج 3 ، ص 206 .
[2] تاريخى پزشكى در ايران ، ص 309 .

11