از محمد بن احمد بن داود و هارون بن موسى تلعكبرى ، از احمد بن على رازى ، در كتابش بنام شفاء و جلاء از محمد بن جعفر اسدي ، از حسين بن محمد بن عامر اشعرى ، از يعقوب بن يوسف ضراب غسانى در هنگام بازگشت أو از اصفهان نقل كرده است .
علامه مجلسي اين دعا را از كتاب جمال الاسبوع در بحار الانوار 94 : 78 و 52 : 8 ا ذكر كرده است .
همچنين شيخ طوسى در مصباحش : 406 و كتاب الغيبة : 168 ، و كفعمى در مصباحش : 549 وبلد الامين : 79 ، وطبرى در دلائل الامامة : 302 و فيض در صحيفه مهدويه : 53 اين دعا را نقل كرده اند .
مى گويم : در روايت اختصاص اين دعا به روز جمعه ذكر نشده است .
7 - اين دعا را طبرسى در احتجاج 2 : 492 ، يا سندش از محمد بن عبد الله بن جعفر حميري نقل كرده است ، علامه مجلسي در بحار 53 : 171 ، 102 : 81 ، 94 : 2 اين دعا را از آن كتاب آورده است .
همچنين مؤلف مزار كبير اين دعا را با سندش از عربى بن مسافر وهبة الله بن نما ، از حسين بن احمد بن طحال ، از حسن بن محمد طوسى از پدرش شيخ طوسى ، از محمد بن اسماعيل ، از محمد بن اشناس ، از محمد بن احمد بن يحيى قمى ، از محمد بن زنجويه قمى ، از حميري ، و نيز از حسن بن اشناس ، از ابى المفضل شيبانى ، از حميري نقل كرده است .
علامه مجلسي در بحار 53 : 173 اين دعا را از اين كتاب آورده است .
سيد بن طاووس با اختلافاتى اين دعا را در مصباح الزائر : 223 نقل مى كند ، و بحار 102 : 92 آن را از أو نقل مى نمايد .
اين دعا را علامه مجلسي در بحار 94 : 36 با اختلافاتى از خط شيخ جبعى ، بنقل از خط شيخ اجل على بن سكون ، از عربى بن مسافر عبادى ، از حسين بن احمد

370