پروردگارا ! بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا به عصمت تأييد فرما ، و زبانم را به حكمت گويا كن ، و مرا از كسانى قرار ده كه به خاطر آنچه در شب گذشته ضايع ساخته پشيمان بوده ، و از بهره روزش محروم و مغبون نمى گردد ، و در اندوه روزى فردايش نباشد .
خدايا ! بى نياز كسى است كه از تو بى نيازى جويد و محتاج تو باشد ، و نيازمند كسى است كه از آفريدگانت طلب بى نيازى كند ، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا از خلقت به خودت بى نياز كن ، و از كسانى قرار ده كه دستش را جز بسوى تو نگشايد .
خدايا ! بدبخت وتيره بخت كسى است كه در حالى كه پيشاپيش أو توبه و پشت سرش رحمت است نا اميد باشد ، و اگر عملم اندك است اميدم در رحمت تو بسيار مى باشد ، پس كمى كردارم را به فراوانى آرزويم ببخشاى .
بار خدايا ! اگر مى دانى كه در ميان بندگانت سنگ دل تر از من و پر گناه تر از من نيست ، همانا من هم مى دانم كه مولا و آقائى از نظر فضيلت و برترى بزرگتر از تو ، و رحيم تر از تو ، و چشم پوش تر از تو وجود ندارد ، پس أي كسى كه در رحمتش يكتا ست از كسى كه در ارتكاب گناه تنها نيست چشم پوشى كنى .
بارالها ! فرمانمان دادى سرپيچى كرديم ، نهيمان فرمودى و ما نپذيرفتيم ، متذكر مان كردى و ما فراموش نموديم ، چشم بصيرت عطا كردى و ما خود را به كورى زديم ، بر حذرمان داشتى پس تجاوز كرديم ، اين پاداش احسان تو بر ما نبود ، و تو بد آنچه آشكار داشته و پنهان نموديم

321