ستايش خداى راست كه چون او را ندا كنم جواب دهد و هر عيب و نقصى را بر من بپوشاند ، در حالى كه معصيت او را مى كنم ، و نعمت بزرگ بر من مى بخشد ، و من متقابلا شكرش نمى گذارم ، پس چه بسيار موهبتهاى گرانبهائى كه به من عطا كرده و چه امور هولناكى كه از من دفع نموده و شادمانيهاى شگفت انگيز كه به من نمايانده ، پس من هم أو را به ستايش ثنا گفته و به پاكى و منزه بودن از هر عيب و نقصى ياد كنم .
ستايش مخصوص خداوندى است كه حجاب أو دريده نشود ، درگاه [ لطفش ] بسته نشود ، نيازمندش رد نكرد ، و آرزومندش محروم نگردد ، ستايش خداى راست كه بيم ناكان را ايمنى بخشد ، و صالحان را نجات دهد و مستضعفان را بلند گرداند ، و گردنكشان را خوار سازد ، و پادشاهان را هلاك كرده و ديگران را بر جاى آنان نشاند .
ستايش از آن خدائى است كه درهم كوبنده سركشان ، هلاك كننده ستمگران ، دريابنده گريزندگان ، به كيفر رساننده ظالمان ، فريادرس فرياد خواهان ، مرجع حاجت نيازمندان ، معتمد مؤمنان است .
ستايش مخصوص خداوندى است كه آسمان و ساكنانش از ترس او در بيم و اضطرابند ، و زمين و اهلش برخود مىلرزند ، و دريا و هر آنچه در اعماقش شناور است به جوش و خروش مى افتند ، ستايش خداى راست كه ما را به اين [ راه ايمان و ولايت ] هدايت كرد و اگر خداى ما را هدايت نمى فرمود ما خود بدان ره نمى يافتيم .

239