اى مولايم تا كى در فراقت ناله بركشم [ تا كى در انتظارت حيران بمانم ] ، با كدام گفتار تو را بستايم ، و چگونه و با چه زبانى آهسته با تو سخن گويم ؟ بسيار دشوار است بر من كه از غير تو پاسخ داده شوم و هم سخن گردم ، بسيار سخت است بر من كه بر فراقت بگريم و مردم تو را واگذارند ، بر من سخت و دشوار است كه بر تو و نه بر ديگران بگذرد آنچه گذشته است .
آيا كسى هست كه مرا يارى دهد تا با او هم ناله شوم و مدتى طولانى باهم بگرييم ، آيا زارى كننده أي وجود دارد كه أو را در حال تنهائى در زاريش يارى دهم ، آيا چشم متألم از فرط گريه أي هست كه چشم من أو را بر گريستن همراهى كند ، أي فرزند پيامبر آيا راهى بسوى تو هست كه با تو ملاقاتى صورت گيرد [ يا آن راه يافته شود ] ، آيا اين روز [ تاريك غيبت ] به فرداى ديدار جمالت مى رسد كه ما بهره مند شويم .
كى شود كه بر چشمه هاي سيراب كننده ات بر آييم و سيراب گرديم ؟
كى شود كه از آب زلال [ ظهور ] تو برخوردار شويم كه تشنگيمان طولانى شده ؟ كى شود كه هر بامداد و شامگاه به ديدارت مشرف شويم و ديده هايمان روشن گردد ؟ كى تو ما را و ما تو را ببينيم در حالى كه پرچم پيروزى را بر افراشته و آشكارا ديده شوى .
آيا مى شود كه پيرامونت گرد آمده باشيم و تو رهبرى مردم را عهده دار شده باشى ، در حالى كه جهان را از عدل و داد پر كرده ، و دشمنانت را خوارى و عقوبت چشانده و ، سركشان و منكران حق را نابود فرموده باشى ، و متكبران را ريشه كن ساخته و ستمگران را از بن براندازى و ما بگوئيم : حمد مخصوص پروردگار جهانيان است .

223