همچنين غزالي در احياء العلوم اين دعا را آورده ، و توفيق أبو علم در كتاب اهل البيت : 187 آن را از آن كتاب نقل مى كند .
مى گويم : مانند اين دعا در اذكار صبح و شام گذشت .
24 - اين دعا را سيد بن طاووس در مهج الدعوات : 7 ، با سندش از على بن عبد الصمد ، از جدش ، از ابى البركات ، از ابن بابويه ، از حسن بن محمد بن سعيد ، از فرات بن ابراهيم ، از جعفر بن محمد بن بشرويه ، از محمد بن ادريس انصاري ، از داود بن رشيد ووليد بن شجاع ، از عاصم ، از عبد الله بن سلمان فارسي ، از پدرش ، نقل كرده است .
همچنين علامه مجلسي در بحار 43 : 67 ، 86 : 323 ، 95 : 36 ، وقطب راوندى در دعوات : 208 ، وكفعمى در مصباح : 84 و 161 ، و در بلد الامين : 51 و 527 نقل كرده اند .
و نيز در عوالم العلوم 11 : 81 ، ثاقب المناقب : 297 ، معالم الزلفى : 604 ، خرائج 2 : 534 آمده است .
اين دعا را با تغييراتى طبري در دلائل الامامة : 29 ، و مجلسى در بحار 94 : 227 نقل نموده اند .
مى گويم : اين دعا را توفيق أبو علم در كتابش اهل البيت : 187 آورده ، و گويد : " منقول است كه حضرت زهرا ( عليها السلام ) به سلمان گفت : اگر مى خواهى كه چون به ملاقات پروردگار رسيدى بر تو خشمگين نباشد بر اين دعا مواظبت كن . " 25 - اين دعا را سيد بن طاووس در مهج الدعوات : 141 آورده است .

331