سيد در فلاح السائل باسندش از حمويه از ابى الحسين ، از ابى خليفه ، از محمد بن كثير ، از شعبه ، از حكم ، از ابن ابى ليلى ، از كعب بن عجزة ، ونيز اين دعا را از تاريخ نيشابور در سرگذشت رجاء بن عبد الرحيم نقل مى كند ، واز آن دو در بحار 85 : 329 آمده است .
صدوق در هدايه : 33 اين دعارا آورده ، واز آن در بحار 85 : 330 آمده است .
مى گويم : در كتب بسيار استحباب اين دعا ذكر شده ، از اين قبيل است :
مجمع البيان 8 : 358 و 362 ، محاسن : 36 ، احتجاج : 274 ، قرب الاسناد : 8 ، امالي صدوق : 345 ، ثواب الاعمال : 148 ، فلاح السائل : 165 ، تفسير عياشي 1 : 68 ، سرائر : 473 ، مصباح المتهجد : 512 .
مى گويم : مشهور آنستكه تسبيح حضرت زهرا ( عليها السلام ) در دوجا مستحب است : بعد ازنمازها ، وهنگام خواب .
روايات در كيفيت تسبيح آن حضرت در اينكه تحميد بر تسبيح مقدم است يا بالعكس مختلف مى باشد ، و علماء شيعه و اهل سنت با اتفاقشان در استحباب آن نيز اقوال گوناگونى دارند ، بعضى از اهل سنت برآنند كه اين تسبيح نود و نه عدد مى باشد وابتداء تسبيح سپس تحميد و تكبير مى باشد ، و گروهى بر اين عقيده اند كه صد عدد است با همين ترتيب و يك تكبير اضافى .
علماء شيعه اتفاق دارند كه صد عدد بوده وابتداء آن تكبيرات است ، به خاطر صراحت صحيفه ابن سنان از امام صادق ( عليه السلام ) در ابتداء به آن نمودن ، و اختلاف در آنست كه تحميد مقدم بر تسبيح است يا به عكس ، و مشهور كه عمل علماء بر آنست ، تقديم تحميد بر تسبيح است .

327