از اين پس واى بر من در هر صبح و شام ، پناهم از دنيا رفت ، و بازويم سست شد ، شكايتم بسوى پدرم بوده و از خدا يارى مى خواهم ، پروردگارا نيرو و توانت از آنان بيشتر ، و عذاب و عقابت دردناكتر است .
حضرت على ( عليه السلام ) فرمود :
شايسته تو نيست كه واى بر من بگوئى ، بلكه سزاوار دشمن ستمگر توست ، اى دختر برگزيده خدا و اى باقيمانده نبوت ، از اندوه و غضب دست بردار ، من در دينم سست نشده و از آنچه در حد توانم است مضائقه نمى كنم ، اگر تو براى گذران روزيت نارا حتى ، بدان كه روزى تو نزد خدا ضمانت شده و كفيل تو امين است ، و آنچه برايت آماده شده از آنچه از تو گرفته شده بهتر است ، پس براى خدا صبر كن .
حضرت فاطمه ( عليها السلام ) فرمود : خدا مرا كافى است ، آنگاه ساكت شد .
( 2 ) خطبه آن حضرت در بيماريش براى زنان مهاجرين و انصار سويد بن غفله گويد : هنگامى كه حضرت فاطمه ( عليها السلام ) بيمار شد ، به همان بيمارى كه در اثر آن از دنيا رفت ، زنان مهاجرين و انصار به عيادت ايشان آمده و گفتند : اى دختر پيامبر خدا با اين بيمارى حالت چطور است ؟
آن حضرت حمد و سپاس الهى را گفته و بر پدرش درود فرستاد و فرمود :

251