( 47 ) دعاى آن حضرت در روز قيامت براى بر طرف شدن عذاب از دوستانش از امام باقر ( عليه السلام ) روايت شده كه فرمود : حضرت فاطمه ( عليها السلام ) لحظه‌اى در كنار جهنم توقف مى كند - در آن روز در پيشانى هر كس ايمان و كفر او نقش بسته است - فرمان داده مى شود كه مؤمنى كه بسيار گناه كرده را به جهنم بيندازند ، آن حضرت در پيشانى او محبت و دل بستگى او را به خاندان پيامبر مى بيند ، و مى گويد :
اى پروردگار من و اى مولايم ! مرا فاطمه ناميدى ، و دوستدارانم و دوستداران فرزندانم را بوسيله من از آتش رهانيدى ، و وعده تو حق است و تو خلف وعده نمى كنى .
آنگاه خداوند مى فرمايد : اى فاطمه راست گفتى ، من تو را فاطمه ناميدم ، و هر كه تو را دوست داشته باشد و از تو پيروى كند ، و فرزندانت را دوست داشته و از آنان پيروى نمايد ، را از آتش جهنم باز داشته ام ، و وعده من حق است ، و من خلف وعده نمى كنم - تا آنجا كه فرمايد : - پس روى چهره هر كه ايمان را ديدى ، دست او را گرفته و داخل بهشت گردان .

183