ملاقات و ديدن تو مىشود را قرار دادم ، و اگر با اين همه خواسته ام را رد كنى اميدهايم از توبه يأس مبدل مىگردد ، همچون مالكى كه از بنده خود گناهانى ديده و او را از درگاهش طرد نموده ، و آقايى كه از بنده اش عيوبى ملاحظه نموده و از جوابش سرباز مىزند .
واى بر من اگر رحمت گسترده ات مرا فرا نگيرد ، اگر مرا از درگاهت طرد كنى ، بعد از درگاهت به درگاه چه كسى مراجعه كنم .
و اگر براى دعايم درهاى قبول را گشوده ، و مرا به رساندن به آرزوهايم شادمان گردانى ، همچون مالكى مىباشى كه لطف و بخششى را آغاز نموده ، و دوست دارد آن را به انجام رساند ، و مولايى كه لغزش بنده اش را ناديده انگاشته و به او رحم نموده است .
و در اين حالت نمىدانم كدام نعمتت را شكر گذارم ، آيا آن هنگام كه به فضل و بخششت از من خشنود شده ، و گذشته هايم را بر من ببخشائى ، يا آنگاه كه با آغاز نمودن كرم و احسان بر عفو و بخششت مىافزايى .
پروردگارا ! خواسته ام در اين جايگاه ، يعنى جايگاه بنده فقير نا اميد ، آنست كه گناهان گذشته ام را آمرزيده ، و در باقيمانده عمرم مرا از گناه بازدارى ، و پدر و مادرم كه دور از خانه و خانواده و غريبانه در زير خاكها قرار دارند را مورد آمرزش قرار دهى .
تنهائيشان را با انوار احسانت از بين برده ، و وحشتشان را با آثار غفران

45