پرده قرار گرفتن ، ظاهر است نه به معناى در مقابل چيزى قرار داشتن ، كه كنه و حقيقت او ديدگان تيزبين را درمانده كرده ، و وجودش خاطرات ذهنى را از ريشه بر كنده است .
آغاز اعتقاد به خدا شناسائى او است ، و كمال شناسائى اش يگانه دانستن او ، و كمال يگانه دانستن او نفى صفات ( زائد بر ذات ) از او مىباشد ، بواسطه گواهى دادن هر صفتى كه غير موصوف است ، و گواهى هر موصوفى كه غير صفت است ، و گواهى اين دو كه دو چيز مىباشند ، كه ازليت را نشايد ، ( يعنى اگر بگوئيم صفات خدا غير ذاتش و زائد بر آن مىباشد قائل به تركيب و تعدد قديم و احتياج آنها به يكديگر شده ايم ) ، هر كه خدا را توصيف كند محدودش كرده ، و هر كه محدودش كند معدودش نموده ، و هر كه او به شمارش در آورده ازليت او را باطل ساخته ، و هر كه گويد : چگونه است ، جوياى وصف او شده ، و هر كه گويد : در چيست ؟ او را در چيزى گنجانده است ، و هر كه گويد : روى چيست ؟ او را نشناخته ، و هر كه گويد : كجاست ، جائى را از او خالى دانسته ، و هر كه گويد : ذات او چيست ؟ تعريفش نموده ، و هر كه گويد : تا كى مىباشد ، متناهيش دانسته ، عالم است آنگاه كه معلومى نبود ، خالق است زمانيكه مخلوقى نبود ، ( پس هميشه توانائى خلقت دارد ) ، پروردگار است در زمانيكه پروريده اى نبوده ، پروردگار ما اين گونه توصيف شود ، بلكه او بالاتر از توصيف وصف كنندگان است .
( 3 ) كلام آن حضرت در كليات توحيد سپاس خداى را سزاست كه آغاز جهان وخالق آن ، نيرومند و توانا ،

329