خداوندا ! اگر چنين نبود يأس بر من مسلط مىشد و نا اميدى از رحمتت مرا فرا مىگرفت ، خدايا به كسى كه گمان نيكو به تو دارد وعده پاداش ، و براى هر كه گمان بد به تو دارد عقابت را مهيا ساخته اى .
بارالها ! گمان نيكويم به تو در رهائيم از آتش دوزخ و در گذشتن از لغزشم و بخشش خطايم ، مرا پر توان نگاه داشته است ، خدايا سخن تو حق است كه هيچ تخلف و تبديلى در آن نيست و فرمودى : " روزى كه هر گروهى را بنام رهبرش مىخوانيم " ، و آن روز روز بر انگيختن است ، آنگاه كه در صور دميده شده و آنچه در قبرها است بر انگيخته مىشوند .
خدايا ! وفادار مانده و گواهى مىدهم و اقرار مىكنم ، انكار نكرده و منكر نيستم ، و در ظاهر و باطن و پنهان و آشكار مىگويم كه تو خدايى هستى كه جز تو پروردگارى نيست ، يگانه بوده و شريكى ندارى ، و محمد بنده و فرستاده توست .
و اين كه على امير مؤمنان ، آقاى جانشينان ، و وارث علم پيامبران ، پرچمدار دين و نابود كننده مشركين ، و مشخص كننده منافقين ، و جهادگر با خارج شدگان از دين ، امام و حجت من و دستاويز و راهبرم ، و دليل و رهنمايم مىباشد ، و كسى است كه به اعمالم هر چند پاكيزه باشد اطمينان نداشته ، و آنها را نجات بخش نمىدانم ، جز با ولايت او و رهرو بودن در راه او ، و اقرار به فضائلش و پذيرش از حاملانش و تسليم به راويانش .

111