ديدند كه از تشنگى مىگريد ، أو را بر دست گرفته و فرمودند : اى مردم اگر به من رحم نمى كنيد به اين طفل رحم كنيد ، مردى از ميان لشكريان تيرى پرتاب كرد كه گلوى أو دريده شد ، آن حضرت گريست و فرمود :
پروردگارا ! بين ما و گروهى كه ما را دعوت كردند تا ياريمان نمايند پس ما را كشتند ، حكم نما .
آنگاه از هوا مورد ندا قرار گرفت : اى حسين أو را رها كن ، بدرستى كه در بهشت شير دهنده اى براى أو مى باشد .
( 31 ) دعاى آن حضرت بعد از شهادت فرزند كوچكش روايت شده : هنگاميكه تير بر گلوى طفل وارد آمد امام گريست و دو دستش را زير گلوى أو قرار داد ، آنگاه فرمود :
اى نفس شكيبائى پيشه كن و آنچه بر تو وارد مى شود را به حساب خدا قرار ده ، خدايا آنچه در حال حاضر بر ما واقع مى شود را مى بينى ، پس آن را براى ما پشتوانه اى براى روز قيامتمان قرار ده .

89