3 : 280 ، ومفيد در ارشاد : 224 ، وخوارزمي در مقتل : 231 ، و نيز در بحار 44 : 376 آورده اند .
13 - اين خطبه را طبري در تاريخش 7 : 300 ، وابن اثير در كاملش 3 : 280 ، وخوارزمي در مقتلش 1 : 234 ، ونيز در انساب الاشراف 3 : 171 نقل كرده اند .
مى گويم : اين خطبه را خوارزمى بعنوان نامه آن حضرت به سران كوفه نقل كرده است .
14 - اين خطبه را سيد بن طاووس در لهوف : 34 ، واربلى در كشف الغمة : 2 : 32 آورده اند ، از آنها در بحار 44 : 381 نقل مى كند .
ابن شهر آشوب اين خطبه را در مناقب آل ابى طالب 4 : 100 آورده ، از آن در بحار 44 : 192 نقل مى كند .
حرانى در تحف العقول : 245 با اختلافى آن را ذكر مى كند ، از آن در بحار 78 : 116 آمده است .
اين خطبه به اين لفظ والفاظ ديگر در اين مصادر آمده است :
خوارزمى در مقتل الحسين ( عليه السلام ) 2 : 3 ، ذهبي در تاريخ الاسلام 2 : 345 ، و در سير اعلام النبلاء 3 : 209 ، وطبرى در ذخائر العقبى : 149 ، و زبيدي در الاتحاف 10 : 320 ، ابن عبدربه در العقد الفريد 2 : 218 ، طبري در تاريخ الامم والملوك 4 : 305 ، أبو نعيم در حلية الاولياء 2 : 39 ، طبراني در المعجم الكبير : 146 ( مخطوط ) ، ابن عساكر در تاريخ دمشق ( بر اساس

381