بر گرد حريم تو دست طلب ماست گر عشق تو در فلب بشر خانه بگيرد * گنجى است ، كه جا در دل ويرانه بگيرد در منزل اجلال تو ، در حال خبردار * جبريل امين ، پرده آن خانه بگيرد بر گرد حريم تو ، كه دست طلب ماست * چون دامن شمعى است ، كه پروانه بگيرد از لشكر شيطان ، دگر اين دل نهراسد * گر قلب مرا عشق تو جانانه بگيرد مستانه بكوبد به سر هر دو جهان پاى * از دست تو هر شخص كه پيمانه بگيرد جز رشته انس تو دگر سلسله اى نيست * تا اينكه قرار اين دل ديوانه بگيرد عشق تو ز هر كس كه خريدار غم توست * اول ، دل أو بابت بيعانه بگيرد ديگر به عطاى دگران نيست نيازش * هر كس كه ز تو مزد كريمانه بگيرد نگذاشت فداكارى تو سنگر دين را * با زور و ستم زاده مرجانه بگيرد

356