از سر آغاز ازل تا به سرانجام ابد * هست جانبازى سالار شهيدان مشهور با فداكارى شاه شهدا پيش ملك * بشريت شده لبريز مباهات و غرور تا شفق سرخ بود چهره خونين حسين * متجلى است در آئينه اعصار و قرون آن كه خواند سر او بر سر نى سوره كهف * خوش تر از نغمه داوودى و آيات زبور آفتابى كه بر آيد ز دو مشرق شب و روز * روز از اوج سنان ، نيم شب از شرق تنور سر تسليم نهد پيش خداوند به خاك * آن سرى كه گذارند به پاى زر و زور تربتش سرمه چشمان خدا بين ملك * فرش زوار درش بال ملك ، گيسوى حور اشك چشمى كه فشانند به يادش ، به بهشت * زيور تارك حورست ، چو تاجي ز بلور دشمنش كشت و ندانست كه با كشتن أو * خويش را مى كند آن خاك به سر زنده به گور پيش شاه شهدا شعر " رياضي " بردن * چيست ؟ ران ملخى ، هديه ناقابل مور " رياضي يزدى "

352