( 9 ) خطبه آن حضرت هنگامى كه خواست بسوى عراق برود سپاس خداى را سزا است ، و آنچه خداوند بخواهد انجام پذيرد ، و نيرو و توانى جز به اراده خداوند نمى باشد ، و درود خداوند بر پيامبرش باد ، مرگ بر فرزند آدم اثر نهاده آن چنان كه گردنبند بر گردن دختر جوان اثر گذارده است ، اشتياق من به گذشتگان خود بيشتر از اشتياق يعقوب به يوسف مى باشد ، و براى من جايگاه شهادتى برگزيده شده كه آن را ديدار مى كنم .
گويا استخوانهايم را مى بينم كه گرگان بيابان بين نواويس و كربلا بر آن هجوم آورده اند ، و شكمهاى خالى و گرسنه خود را از آن پر كنند ، راه فرارى از آنچه به قلم تقدير رقم خورده نمى باشد .
خشنودى خداوند خشنودى ما خاندان مى باشد ، بر بلاهاى أو صبر مى كنيم و او پاداش صابران را كامل بما مى دهد ، قطعه بدن پيامبر از أو دور نخواهد ماند ، و آنان در بهشت گرد هم مى باشند ، كه چشمانش به آنان روشن شده ، و وعده اش را نسبت به ايشان به تحقق مى رساند .
هر كس خون قلبش را در راه ما مى ريزد ، و خود را براى لقاء الهى آماده ساخته ، با ما كوچ نمايد ، من فردا به خواست خداوند حركت مى كنم .

269