همه گفتند : آرى ، خدا را گواه مى گيريم كه چنين است ، فرمود :
شما را به خدا قسم مى دهم ، آيا مى دانيد كه پيامبر در آخرين خطبه اى كه ايراد نمود ، فرمود : من در ميان شما دو چيز سنگين و ارزنده مى گذارم ، يكى كتاب خدا و ديگر اهل بيت خود ، پس به اين دو چنگ بزنيد تا هرگز گمراه نشويد ؟
همه گفتند : آرى ، خدا را گواه مى گيريم كه چنين است .
پس آن حضرت آنچه در مورد حضرت على ( عليه السلام ) و اهل بيت در قرآن نازل شده ، يا به زبان پيامبر جارى گشته ، را بيان فرمود ، و مردم را بر آن قسم داد و از آنان اقرار گرفت ، و اصحاب مى گفتند : ما از خود پيامبر شنيديم ، و تابعين مى گفتند : ما از كسانى كه به آنان اطمينان داريم اين مطلب را شنيده ايم .
سپس امام آنان را قسم داد كه از پيامبر شنيده اند كه فرموده است :
دروغ مى گويد كسى كه بگويد مرا دوست دارد وعلى را دشمن دارد ، دوست ندارد مرا كسى كه على را دشمن دارد ، در اين هنگام كسى گفت : اى پيامبر چگونه چنين چيزى ممكن است ؟ فرمود : زيرا على از من است و من از أو هستم ، هر كس أو را دوست بدارد مرا دوست داشته ، و هر كه أو را دشمن بدارد مرا دشمن داشته است ، و هر كه مرا دشمن دارد با خدا دشمنى كرده است .
در اين هنگام آنان كه حاضر بودند گفتند : آرى ، ما اين مطالب را شنيده ايم ، و مجلس پايان يافت .

257