( 7 ) خطبه آن حضرت در منى در تبيين حق اهل بيت سليم بن قيس گويد : هنگاميكه امام حسن ( عليه السلام ) به شهادت رسيد ، بلا و فتنه در ميان امت بسيار شد ، و دوستدار خداوندى نبود مگر آنكه ترسان و هراسان بود ، و مى ترسيد كشته شود ، و يا از شهر اخراج شده و از يكديگر متفرق مى ساختند ، و در مقابل دشمنان خداوند آزادانه دست به هر كارى مى زدند ، و در اظهار دين خود آزادى كامل داشتند .
يك سال قبل از مرگ معاويه امام حسين ( عليه السلام ) به حج مشرف شدند ، در اين سفر عبد الله بن عباس و عبد الله بن جعفر همراه ايشان بودند ، امام مردان و زنان و غلامان بنى هاشم ، و نيز ديگر كسانى كه ايشان را مى شناختند را جمع كرد - تا آنجا كه گويد : - حدود هفتصد نفر كه بيشتر آنان از تابعين بودند ، و حدود دويست نفر از اصحاب پيامبر گرد آمدند ، امام در ميان آنان ايستاد ، و پس از حمد و ثناى الهى فرمود :
اين مرد سركش به ما و شيعيانمان ستمهائى را روا داشته ، كه آنها را شنيده و ديده و بر آن شاهد بوده ايد و خبر آنها به شما رسيده است ،

245