اى آنكه شيرينى همدمى با خود را به عاشقانش چشانيد ، در نتيجه در پيشگاهش تملق كنان ايستادند ، و اى آنكه جامه هاي هيبتش را بر اوليائش پوشانيد ، در نتيجه آمرزش جويانه در پيشاپيش ايستادند ، توئى ياد كننده قبل از يادكنندگان ، و توئى شروع به احسان كننده قبل از توجه عابدان ، و توئى جود و بخشش كننده قبل از خواستن خواستاران ، و توئى بسيار بخشنده ، آنگاه به آنچه بخشيده اى از ما وام طلب مى كنى .
بارالها ! مرا از در رحمتت فراخوان تا به تو دست يابم ، و با جاذبه محبتت مرا بسوى خود بكشان تا دلم را تماما مهياى حضور تو كنم ، خدايا اميدم از تو قطع نمى گردد اگر چه نافرمانيت را بكنم ، هم چنان كه ترسم از من مفارقت نمى كند اگر چه اطاعتت را بنمايم ، جهانيان مرا بسوى تو كشانده اند ، و علمم به كرمت مرا نزد تو وارد ساخته است ، معبودا چگونه نا اميد گردم در حالى كه تو آرزويم هستى ، يا چگونه سبك شمرده شوم در حالى كه توكلم بر توست ، خدايا چگونه دعوى عزت كنم در حالى كه وجودم به خاك ذلت سرشته است ، يا چگونه احساس عزت بكنم در حالى كه انتساب هستى ام به توست .
معبودا چگونه احساس فقر نكنم در حالى كه در وادى فقر سكنايم داده اى ، يا چگونه احساس فقر كنم در حالى كه تو با كرامت خود

221