اى آنكه در حال بيمارى أو را خواندم و مرا شفا داد ، و بدون لباس بودم مرا پوشاند ، و گرسنه بودم مرا سير كرد ، و تشنه بودم سيرابم نمود ، در حالى كه خوار بودم عزيزم گرداند ، و نادان بودم مرا شناساند ، و تنها بودم زيادم گردانيد ، و غريب بودم مرا باز گرداند ، و نادار بودم بى نيازم كرد ، از أو يارى خواستم ياريم نمود ، و بى نياز بودم از من سلب نكرد ، سكوت كردم خود بدون سؤال عطا فرمود .
پس سپاس و شكر سزاوار توست ، اى آنكه لغزشم را ناديده گرفت ، و غم زدگيم را بر طرف كرد ، و دعوتم را پاسخ داد ، و عيبم را پوشاند ، و گناهانم را بخشيد ، و حاجتم را عنايت كرد ، و بر دشمنم پيروزم گرداند ، و اگر نعمتهايت و منتها و بخشندگيهاى ارزشمندت را بشمارم توان شمارش آنها را ندارم .
مولايم ! توئى آنكه منت نهادى ، توئى آنكه نعمت دادى ، توئى آنكه نيكى كردى ، توئى آنكه زيبا نمودى ، توئى آنكه تفضل كردى ، توئى آنكه كامل كردى ، توئى آنكه روزى دادى ، توئى آنكه موفق نمودى ، توئى آنكه عطا كردى ، توئى آنكه بى نياز نمودى ، توئى آنكه اندوخته بخشيدى ، توئى آنكه در پناه گرفتى ، توئى آنكه كفايت كردى ، توئى آنكه راهنمائى نمودى ، توئى آنكه بازداشتى .
توئى آنكه پرده پوشى نمودى ، توئى آنكه آمرزيدى ، توئى آنكه ناديده گرفتى ، توئى آنكه تمكين دادى ، توئى آنكه عزت دادى ،

191