بينى ام ، و حفره هاي پرده گوشم ، و آنچه دو لبم بر آن ضميمه شده و بر هم نهاده است ، و گردشهاى زبانم ، و جاى فرورفتگى كام دهانم و فكم ، رستنگاههاى دندانهايم و دستگاه گوارش خوردن و آشاميدنم ، و تكيه گاه پوسته مغزم ، و رسائى كامل طنابهاى گردنم ، و آنچه قفسه سينه ام بر آن مشتمل است ، و كمربندهاى حياتى متصل به قلب و جگرم ، و پيوندهاى درآويخته پوشش دلم ، و قطعات كنار جگرم ، و آنچه غضروفهاى دنده هايم در برگرفته ، و گيره هاي بندهاى مفصلهايم ، و انقباض عضلاتم ، و گوشه هاي سرهاى انگشتانم ، و گوشم و خونم و مويم ، و پوستم ، و عصبم و نايم ، و استخوانهايم و مغزم و رگهايم ، و همه اعضايم ، و آنچه در ايام شير خوارگيم اندامم ساخته شده ، و آنچه زمين از من بر خود حمل مى كند ، و خواب و بيداريم ، و سكون و حركات ركوع و سجودم ، ( تمامى اينها گواهى مى دهند ) كه چنان كه در طول زمانها و روزگاران - اگر عمرم طولانى باشد - تلاش كرده و كوشش نمايم تا شكر يكى از نعمتهايت را انجام دهم ، نخواهم توانست جز با منتت ، كه به سبب آن همواره بايد شكر جديد و ستايش نو را انجام دهم كه جاودانه ادامه مى يابد .

175