بيش نبودم مرا در گاهواره حفظ كرده و از شيرى گوارا به من روزى دادى ، و دلهاى پرستاران را به من متمايل ساخته و مادران مهربان را عهده دار من نمودى ، و از راهزنان جن پاسداريم كردى ، و از زياده و نقصان سالمم نگاه داشتى ، پس تو مهربان و بخشنده و بسيار بزرگ و والائى .
تا آنگاه كه به سخن در آمدم نعمتهاى گسترده ات را بر من تمام نمودى و در هر سال مرا بيشتر رشد دادى ، و زمانى كه سرشتم تكامل يافت و تاب و توانم به حد اعتدال رسيد ، حجتت را بر من واجب ساختى ، بدين وسيله كه معرفتت را به من الهام كرده و به شگفتيهاى حكمتت مرا متعجب ساختى .
و به آنچه در آسمانها و زمينت از پديده هاى نوينت آفريدى مرا بيدار ساختى ، و براى شكرگذارى و ياد كردنت مرا آگاهم نمودى ، و طاعت و بندگيت را بر من واجب كرده ، و به آنچه پيامبرانت آورده اند آگاهيم دادى و پذيرش خوشنوديهايت را برايم آسان نمودى ، و در تمامى اين موارد با كمك و لطفت بر من منت نهادى .
خداوندا ! هنگاميكه مرا از برترين سرشت آفريدى ، و خشنود نشدى كه نعمتي را به خاطر نعمتي ديگر نداشته باشم ، و به منت بسيار

171