اولين عاملى كه مى توان بعنوان علت قيام آن حضرت برشمرد مخالفت با بيعت يزيد بود ، پس از مرگ معاويه در نيمه رجب سال 60 هجرى يزيد به خلافت رسيد ، أو نامه اى به حاكم مدينه نوشت و از أو خواست كه براى خلافت از افرادى كه در زمان پدرش از بيعت خوددارى كرده بودند بيعت بگيرد ، كه مهمترين آنان امام حسين ( عليه السلام ) بود .
امام كه مى دانست بيعت با أو به معناى تأييد كارهاى أو مى باشد از بيعت امتناع نمود ، و هنگامى كه حاكم مدينه براى انجام آن فشار آورد ، آن حضرت در 28 رجب با خانواده و گروهى از بنى هاشم ، مدينه را بسوى مكه ترك گفت و در سوم شعبان وارد اين شهر شد .
علت انتخاب مكه آن بود كه آنجا حرم امن الهى تلقى مى شد ، و همچنين موسم مكه نزديك بود كه ايشان مى توانست پيامش را به همه مردم ابلاغ كند .
2 - دعوت مردم كوفه از ايشان پس از آن كه ايشان در سوم شعبان وارد مكه شد و فعاليتهاى خود را آغاز كرد ، خبر كارهاى ايشان به مردم كوفه رسيد .
مردم كوفه كه خاطرات خلافت أمير المؤمنين ( عليه السلام ) در آن شهر هنوز در ذهنشان بود ، و سوابق زندگى يزيد را به خاطر داشتند ، دور هم گرد آمده و تصميم گرفتند كه از اطاعت يزيد سرباز زنند و امام را به شهر خود دعوت كرده و تحت لواى آن حضرت درآيند .
از اينرو نامه هاي بسيارى براى دعوت از ايشان ارسال كردند ، امام

17