بر حذر باش از هجوم و حمله بر من چرا كه مى دانى من كيستم ، ناتوان نبوده ، كم ارزش نيستم و پر خور هم نبوده ام ، من در ميان قريش مانند نخ وسط گردنبند هستم ، خاندانم شناخته شده و جز به پدرم منسوب نمى گردم ، و تو كسى هستى كه خود مى دانى و مردم نيز بدان آگاهند ، مردان قريش در مورد فرزند بودن تو براى آنان اختلاف كردند ( به خاطر زنا كردن مادرش با چند نفر ) ، و بدترين آنان ، يعنى كسى كه نسبتش پست تر و ملامت شونده تر از بقيه بود پيروز شد ، و تو فرزند أو ناميده شدى ، پس از من برحذر باش چرا كه تو پليد و ما خاندان پاك و پاكيزه اى هستيم كه خداوند پليدى را از ما دور ساخت و پاكيزهء مان گردانيد .
عمر كه اين پاسخها را شنيد قادر به پاسخ گوئى نشد و ناراحت و خشمگين باز گشت .
( 8 ) مناظرهء آن حضرت با عمرو بن عاص روايت شده : هنگامى كه امام عليه السلام بر معاويه وارد شد عمرو بن عاص هيبت و وقار آن حضرت را ديد و خشمگين شد ، و از كينه و حسد لبريز گرديد ، و گفت : نادان و ناتوانى كه عقلش بين ريشهايش مى باشد نزد شما آمد ، عبد الله بن جعفر حاضر بود و از اين سخن برآشفت و به أو فرياد زد - تا آنكه سخن عبد الله بن جعفر را نقل كرده - و امام سخن آنان را مى شنود و مى فرمايد :

317