او شايسته تر هستى ، به خاطر آن غيضى كه در دل دارى و فريبى كه از چشهمايت پيداست ، هيهات أو گمراهان را ياور انتخاب نمى كرد ( 1 ) .
و گمان تو كه اگر در صفين بودى از نيرومندى قيس و مهارت ثقيف از همه سزاوارتر بودى ، مادرت به عزايت بنشيند آيا اين امور با ناتوانيت در ميدانهاى نبرد و فرارت در زمانهاى سخت تحقق مى پذيرد ، سوگند به خدا اگر أمير المؤمنين پرچم شجاعان را به تو مى سپرد ، مى ديدى كه سختيها أو را از پاى در نياورده ، و فريادهاى هول انگيز مى كشيدى .
و اما دليرى قيس ، تو را چه كار به قيس ، تو بندهء فرارى هستى كه علومى را آموختى ، و از اينرو ثقيف ناميده شدى ، و بدين وسيله به حيله خود را از قبيلهء ثقيف برشمردى ، تو از مردان آن قبيله نيستى ، و تو به تعمير وسايل صيد و داخل شدن در آغل گوسفندان داناترى از جنگ نمودن و اما مهارت چه مهارتى نزد بردگان و بندگان مى باشد .
خواستى با أمير المؤمنين ملاقات كنى ، و او آن چنان كه تو أو را شناختى : شير بيشه و سمى كشنده بود ، قهرمانان در هنگام نبرد در برابرش قدرت ايستادگى نداشتند ، تا چه رسد كه گرگها او را قصد كنند ، و سوسك ( مرد سياه چهره ) از عقب سر أو را طلب نمايد .

1 - بعد از مرگ عثمان مغيره نزد امام آمد و گفت : نصيحتى به تو دارم اگر مى خواهى كارهات سامان يابد طلحه را بر كوفه و زبير را بر بصره و معاويه را بر بصره ومعاويه را بر شام بگمار ، و بعد از آنكه خلافتت سامان يافت با آنان هر گونه كه خواهى عمل كن ، كه امام فرمود : ( من از گمراهان ياور انتخاب نمى كنم ) ج 3 ص 371 ( حاشيه اصابه ) .

285