را بر دشمنى با خود ملامت نكرده و بر محبتتان سرزنش نمى كنيم ، و تو در جاهليت و اسلام دشمن بنى هاشم بودى ، و پيامبر را به هفتاد بيت شعر هجو كردى ، پيامبر فرمود : خداوندا من شعر را به خوبى بلد نيستم ، و سزاوار نيست كه شعر بگويم ، پس عمرو بن عاص را در مقابل هر بيت هزار لعنت بفرست .
آنگاه تو اى عمرو ، دنيايت را بر دينت ترجيح مى دهى ، به نجاشى هدايايى را دادى و دومين بار نزد أو كوچ كردى ، و ماجراى مرحلهء اول تو را از دوباره رفتن نزد أو باز نداشت ، در هر مورد نا اميد و شكست خورده باز مى گشتى ، مقصدت هلاك كردن جعفر و يارانش بود ، هنگامى كه اميد و آرزويت زائل گرديد به دوستت عمارة بن وليد امرت را واگذاردى .
و اما تو اى وليد بن عقبه ، سوگند به خدا تو را در بغض على ملامت نمى كنم ، در حالى كه تو را در باره شراب خوارى هشتاد ضربه تازيانه زد ، و پدرت را در روز بدر به قتل رسانيد ، يا چگونه أو را ناسزا مى گوئى در حالى كه خداوند أو را در ده آيه از قرآن مؤمن و تو را فاسق ناميد ، و سخن

263