و خداوند در كتابي كه بر پيامبرش فرستاد چنين مى فرمايد : ( آيا كسى كه نشانه اى از خداوند همراه أو باشد ، و شاهدى از جانب خداوند أو را همراهى نمايد ) ، پس پيامبر خدا كسى است كه نشانه اى از جانب خداوند دارد ، و پدرم كسى است كه همراهى أو نموده و بر أو گواه است .
و پيامبر در هنگاميكه به أو دستور داد به مكه رفته و سوره برائت را در مراسم حج بخواند فرمود : اى على حركت كن من مأمور شده ام كه اين نوشته را كسى جز من يا شخصى از من نبرد ، و تو آن شخص هستى ، پس على از رسول خدا و رسول خدا از اوست .
و پيامبر در زمانى كه بين أو و برادرش جعفر بن ابى طالب و مولاى أو زيد بن حارثه در دختر حمزه حكم كرد ، چنين فرمود : اى على اما تو از من و من از توام ، و تو بعد از من سرپرست هر مؤمنى هستى ، پس پدرم اولين تصديق كنندهء پيامبر بوده و با جانش أو را حفاظت كرد .
آنگاه پيامبر در هر جايگاهى أو را مقدم مى داشت ، و براى هر امر مشكلى أو را مىفرستاد ، چرا كه به أو اعتماد و اطمينان داشت ، و اين به خاطر آن بود كه نسبت به خداوند و رسولش خير خواه بود ، و او نزديكترين

169