( 21 ) خطبهء آن حضرت در مذمت اصحابش به خاطر عدم اهتمامشان به جهاد به خدا سوگند ، ما هرگز در مبارزهء با مردم شام پشيمانى و ترديدى نداريم ، ما اكنون با دشمن با سلامت و صبر مىجنگيم ، پس سلامت با دشمنى و صبر با نارا حتى مخلوط شده است ، وشما آن روز كه ( در جنگ صفين ) همراه ما بوديد ، دينتان پيشاپيش دنيايتان بود ، ولى امروز دنيايتان دين شما را به پشت سر افكنده است ، و ما براى شما وشما براى ما بوديد ، اما اكنون دشمن ما شده ايد .
و در برابر دو گروه از كشته شدگان قرار داريد : كشته هائى كه در صفين بودند و بر آنها مىگرييد ، و كشته هائى كه در نهروان خواستار انتقام آنهائيد ، گريه كننده خوار ، و انتقام جو خواستار انتقام است .
و معاويه ما را به كارى مى خواند كه در آن عزتى نيست ، اكنون اگر براى مرگ آماده ايد بر أو حمله مى بريم و با ضربه هاي شمشير بر أو فرمان مىرانيم ، و اگر خواهان زندگى هستيد دعوتش را مىپذيريم و به درخواستش رضايت مى دهيم .
هنوز سخنان امام پايان نيافته بود كه از همه سوى لشكر فرياد برآمد :
زنده مىمانيم ، زنده مىمانيم .

153