( 12 ) خطبه آن حضرت در حمد الهى و فضيلت پدرش روايت شده : امام على عليه السلام به امام حسن عليه السلام گفت : اى پسرم برخيز و خطبه اى بخوان تا صدايت را بشنوم ، آن حضرت برخاست و چنين سخن گفت :
سپاس خدائى را سزاست كه يگانه است و بدون شبيه ، جاودانه است بدون ساخته شدن ، پايدار است بدون سختى ، آفريدگار است بدون رنج و مشقت ، توصيف شده است بدون آنكه نهايتى داشته باشد ، شناخته شده است بدون محدوديت ، استوار است و اين امر از ازل با أو مى باشد ، قلوب از هيبتش در شگفتى ، و عقول از عزتش حيران ، و گردنها در برابر قدرتش خاضع است .
نهايت قدرتش بر قلب بشرى خطور نكرده ، وكنه جلالت أو را مردم نمى يابند ، و در نهايت عظمتش توصيف گران عاجز مى باشند ، دانش دانايان به أو نرسد ، و فكر متفكرين به تدبير امور أو راه ندارد ، داناترين مردم به أو كسى است كه أو را به حد و نهايتى توصيف نكند ، ابصار را درك كرده و اما ابصار أو را درك نمى كنند ، و او دانا و آگاهست .

129