گرداند ، آنچه نامش بشمارش در نيايد ، و شكرش ادا نشود ، و وصف و قولى به او نرسد .
و ما در راه خداوند براى شما غضبناك شديم ، چرا كه خداوند بر ما منت نهاد آنگونه كه أو سزاوار آنست ، تا نعمتها و عطاها و بخششهايش را شكر گذاريم ، سخنى كه در آن رضا و خشنودى به سوى خداوند بالا رود ، و صداقت و راستى در آن نمودار باشد ، تا گفتارمان را تأييد گرداند ، و سزاوار موارد افزونترى از خداوند باشيم ، سخنى كه زياد گردد و نابود نشود .
هر اجتماعى كه با هدفى واحد فراهم آمدند ، نيرو يافته و پيمانشان استوار شد ، پس آماده جنگ با معاويه و سپاهيانش شويد كه بسوى شما آمده است ، و به خوارى نگرائيد كه ذلت و بندهاى دنيا را مىگسلد ، و اقدام بر جنگ موجب بزرگوارى و بر كنارى از شكست و ذلت است ، چرا كه هر گروهى از پذيرش خوارى امتناع ورزيدند خداوند دردها و ناكاميشان را بر مى دارد ، و از خوارى بدورشان مى سازد ، و به حقيقت رهنمونشان مى گرداند .
و آنگاه اين شعر را خواند :
از صلح آنچه را مى خواهى مى توانى گرفت ، ولى از نفسهاى جنگ بيش از يك جرعه را نتوان نوشيد .

125