بالاى منبر رفت و حمد و ثناى الهى را گفت ، آنگاه نام پيامبر را ذكر كرد و بر أو درود فرستاد ، و فضيلت پدرش و سابقه او در اسلام و نزديكى اش به پيامبر را يادآورى نمود ، و اين كه او به خلافت از همه شايسته تر است ، آنگاه گفت :
اى مردم ! طلحه و زبير آزادانه و بدون اجبار و اكراهى بيعت كردند ، آنگاه كوچ كرده و بيعتشان را شكستند ، خوشا به حال آنكه در نبرد با كسانى كه به مبارزه با أو آمده اند سبكبال حركت كند ، چرا كه جهاد با أو جهاد با پيامبر است .
( 8 ) خطبه آن حضرت در تحريض مردم به يارى پدرش هنگاميكه سخنان عبد الله بن زبير ( در مورد نسبت دادن قتل عثمان به امام ) به حضرت على عليه السلام رسيد ، به امام حسن عليه السلام فرمود : اى پسرم برخيز و خطبه اى بخوان ، امام پس از حمد و ثناى الهى فرمود :
اى مردم ! سخن عبد الله بن زبير بما رسيد ، و سوگند به خدا آنگاه كه شهرها بر عثمان تنگ گرديده بود پدرش گناهانى را بى دليل به أو نسبت مى داد ، ، تا اينكه كشته شد ، در حالى كه طلحه در زمان أو پرچمش را در بيت المال أو قرار داده بود .

119