با توجه به اصرار اين سرى مسلمانان مهاجر و به عنوان اعلام موجوديت و تشكل مسلمانان در مدينه پيامبر اسلام دستور داد يك نيروى نظامى براى جلوگيرى از حركت كاروان مزبور و ضبط اموال آنان ( كه در واقع اموال مسلمانان مهاجر بود كه قريش تصاحب كرده بود ) به سوى مسير حركت كاروان يعنى به حدود چاه بدر حركت نمايد .
نيروى نظامى اسلام در اين حركت 313 نفر بود ، ابوسفيان كه در رأس كاروان بود با اطلاع از حركت مسلمانان راه را منحرف ساخت و از بيراهه‌هاى كاروان تجارتى را به مكه سوق داد و با اعزام نماينده اى از قريش در كوبيدن مسلمانان استمداد كرد و يك سپاه 950 نفرى از مكه به سوى مدينه حركت كرد و آنان در بدر در مقابل هم قرار گرفتند ابتدا جنگ تن به تن ميان شش رزمنده نامدار عرب صورت گرفت . حمزه عموى پيامبر وعلى و خجيده از نيروى اسلام و يكسو وعتبه بن ربيعه وشيبة بن ربيعه ووليد بن عتبه از سوى نيروى شرك درگرفت .
در اين برخورد تن به تن ، سه قهرمان مسلمان بر سه مشرك ، هماورد قريش پيروز غالب آمدند و آنان را به هلاكت رساندند و آنگاه جنگ دسته جمعى درگرفت . در اين جنگ قهرمانان اسلام شجاعانه جنگيدند و بيشتر سران شرك از آن جمله ابوجهل واميه بن خلف را به قتل رساندند و بسيارى را دستگير نمودند ، اين جنگ در ماه رمضان ، سال دوم هجرت رخ داد و منشأ آثار و بركات فراوانى براى مسلمانان گرديد .
در اين جنگ مسلمانان با آن كه تعدادشان يك سوم تعداد دشمنان بود و تنها وسيلهء حمل و نقل آنان 70 شتر و چند رأس اسب بود در صورتى كه مشركان تنها در روز 9 تا 10 شتر را ذبح مى كردند ، مع الوصف با يارى و نصرت خداوند ، بر مشركين پيروز آمدند و اين معنى را آموختند كه چه بسا نيروى اندك مى تواند نيروى عظيم را به اذن خداوند شكست دهد و قرآن مجيد توصيف اين نعمت را در يكى از آيات نورانى خود اين چنين بازگو مى فرمايد : " و لقد نصركم الله ببدر وانتم اذلة فاتقوا الله لعلكم تشكرون " .
" خداوند در جنگ بدر شما را يارى داد در حالى كه شما ناتوان بوديد ، بنابراين تقوى

126