اين باره شهادت دادند ، كه از رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) اين موضوع را شنيده اند .
باز در مورد امام حسين ( عليه السلام ) مى خوانيم كه در دوران معاويه باقيمانده از صحابه رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) از مهاجرين و انصار و تعداد كثيرى از تابعين را گرد هم آورده و از آنان مى خواهد كه در مورد تصريحات پيامبر اكرم ( صلى الله عليه وآله ) در باره على ( عليه السلام ) و اهل بيت ( عليه السلام ) اطلاعات خود را در ميان نهند .
باز در زندگى امام باقر ( عليه السلام ) مى خوانيم كه او نيز به همان شيوه ، قيام مى ورزد و تابعان را گرد هم آورده و استشهاد به عمل مى آورد . . . هنگامى كه زندگى پيشوايان را به صورت مجموعه و كلى ، مورد بررسى قرار مى دهيم و بين اين كوششها و فعاليتهاى آنان ، ارتباط برقرار مى سازيم ملاحظه مى كنيم كه اين عمليات سه گانه ، بر سه نسل توزيع و تقسيم گرديده است پس خود را در برابر يك نقشهء ترسيمى مرتبط به هم در مى يابيم كه برخى از آنها تكميل كنندهء برخى ديگر مى باشد . و هدف آن ، حفظ تواتر نصوص رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) در طول نسل‌هاى متعدد و متوالى مى باشد تا آنچنان واضح و روشن و علنى گردد كه با تمام توطئه‌هاى پنهان سازى و كژسازى ، مبارزه و تحدى نمايد به اعتقاد نگارنده وجود مسئوليت مشتركى كه پيشوايان با آن سروكار داشتند تنها فرضيه اى نيست كه از عوامل مجوزهاى تاريخى آن بحث و گفتگو كنيم بلكه آن مسئوليت خود به خود امامت را مطرح مى سازد چون امامت و پيشوائى هست كه در تمام اين ادوار مختلف ، انعكاس واحدى داشته باشد هر چند رنگ ظاهرى آن بر حسب شرايط و موقعيتهاى خود اختلاف يا تنوع داشته باشد و ائمه يك واحد كلا مرتبط به هم را تشكيل مى دهند كه هر عضو آن به ديگر عضو ، ارتباط دارد و آن عضو ديگرى را تكميل مى سازد .
12 . مسئوليت مشترك :
شايد خيلى نيازمند بحث و بررسى مفصلى نباشيم و با وحدت نظر همگى به سرعت به نوع مسئوليت مشتركى كه همه پيشوايان ( عليه السلام ) در برنامه ريزى اصول مكتب الهى داشتند رسيده باشيم . چون همگان مى دانيم كه رسالت اسلامى ، از آن نظر كه يك رسالت اعتقادى و مكتبى و يك رسالت كلى است ، برنامه اش اين است كه هميشه خود را از انحراف و كژى محفوظ دارد و همآهنگى مرحله تئورى و عملى را در مقام اجراء در طول

21