68 . ابو بكر مروزى گويد : از احمد بن حنبل پرسيدم : از كسى كه صاحب حديث است كتابى را عاريه گرفته‌ام كه در او احاديث فاسد و پستى وجود دارد ، آيا آن را بسوزانم يا پاره كنم ( اشكال ندارد ) ؟
گفت : آرى ( بايد آن را از بين برد ) ، سلام بن ابى مطيع از ابوعوانه كتابى را عاريه گرفت كه در آن اين احاديث بود ، و آن را سوزاند . ( ابو بكر با تعجب پرسيد : ) آن را سوزاند ؟ ! گفت : آرى ! ( 1 ) 69 . محقق كتاب در حاشيه نوشته است : اين گونه نوشته‌ها احترامى ندارد ، و از بين بردن آن هم ضمانى براى كسى نمىآورد ; زيرا باعث تفرقه انگيزى شده و در دل مردم نسبت به صحابه كينه و دشمنى ايجاد مىكند . ( 2 ) 70 . كسى به احمد گفت : اميدوارم كه اين كار سلام ضررى به او نرساند ( و گناه نكرده باشد ) احمد گفت : ضرر بزند ؟ ! بلكه مأجور است انشاء الله . ( 3 ) 71 . از احمد سؤال كردند : نظر شما درباره كسى كه مىگويد : درباره بدرفتارىهاى صحابه صحبت كردن جايز است ، چيست ؟ پاسخ داد : اين كلام بد و فاسدى است . بايد از اين گونه افراد دورى كرد ، نبايد با آنها همنشين شد ، بايستى آنها را به مردم معرفى كرد . ( 4 ) 72 . عبدالرحمن بن صالح به مسجد آمد و برخى از آن احاديث فاسد را نقل

1 . كتاب السنّه 510 . 2 . كتاب السنّه 510 تعليقه . 3 . كتاب السنّه 511 . 4 . كتاب السنّه 512 .

422