او در تبيين حقانيت مذهب خويش و ابطال مذاهب ديگر بسيار كوشيد تا اينكه اكثر قريب به اتفاق مردم در بلاد اوده نزديك بود شيعه شوند .
او تصنيفات بسيارى دارد .
سيد دلدار على در 19 رجب 1235 در لكهنو وفات يافت و در حسينيه خويش - كه به حسينيه غفران مآب معروف است - به خاك سپرده شد . ( 1 ) سيد محمد نصيرآبادى اما سيد محمد نقوى نصيرآبادى لكهنوى معروف به سلطان العلماء - فرزند سيد دلدار على - كه از شاگردان مؤلف بوده است ، ولادت او در سال 1199 و وفاتش در سنه 1284 واقع شده است .
از تأليفات اوست :
الامامة ، ردّ باب هفتم تحفه البارقة الضيغمية در تحليل متعتين ، ردّ باب دهم تحفه البوارق الموبقة ، ردّ باب هفتم تحفه الضربة الحيدرية لكسر الشوكة العمرية يا ضربت حيدرى ، مربوط به باب دهم تحفه طعن الرماح يا الفوائد الحيدريه كه در ردّ باب دهم تحفه است . ( 2 )

1 . نزهة الخواطر و بهجة المسامع و النواظر 7 / 168 ، شرح حال او در اعيان الشيعه 6 / 425 - 426 نيز آمده است . 2 . اعيان الشيعه 9 / 276 ، منتخب التواريخ : 434 .

32