122 . استدلال به روايات عامه در برابر شيعه نموده . و بر خلاف اكابر عامه دخالت ابو بكر را با عزل او منافى مىداند . دهلوى گويد : على مرتضى ( عليه السلام ) را شريك ابو بكر كردند تا اين هر دو به اين خدمت قيام نمايند ، چنانچه روايات " روضة الاحباب " و " بخارى " و " مسلم " و ديگر محدّثين ، همين احتمال را قوت مىبخشد ; زيرا كه اينها به اجماع روايت كردهاند كه : ابو بكر ، ابوهريره را در روز نَحْر با جماعت ديگر متعينه على مرتضى ( عليه السلام ) فرمود تا منادى دهند : ( لا يحجّ بعد العام مشرك ، ولا يطوف بالبيت عريان ) . از اين روايات صريح معلوم مىشود كه : ابو بكر صديق از اين خدمت معزول نشده بود ، و الاّ در خدمت غير دخل نمىكرد ، و مناديان را نصب نمىفرمود . ( 1 ) مؤلف ( رحمه الله ) مىفرمايد : اين روايات را كه در آن تأذين ابوهريره و غيره به امر ابى بكر وارد است ، از روايات اهل سنت است ، بر شيعه حجت نيست . گذشته از آنكه علماى اهل سنت نيز اين دخل ابى بكر را منافى عزل او نمىدانند ، بلكه گفتهاند : حضرت على ( عليه السلام ) آواز خود را چندان بلند نمىتوانست فرمود كه به تمام مردم مىرسيد ، لهذا ابو بكر ، ابوهريره و كسان ديگر را مقرر نموده بود كه آنچه آن حضرت بگويد ، شنوده ، تكرار نمايند ، تا مردم ديگر كه بعيد باشند بشنوند . ( 2 )