و عرض شيعه مباح نيز است . ( 1 ) به تعبير ابن كثير ريختن خون شيعه از ريختن شراب حلال تر است ! ! ( 2 )

1 . شبهات : 216 - 218 ، به نقل از مجموع فتاوى ابن تيميه . 2 . شبهات : 226 ، به نقل از البداية والنهاية ، ابن كثير . از مهمترين موارد ياد شده فتواى نوح افندى است ، در قرن يازدهم سلطان مراد - چهارمين پادشاه عثمانى - نسبت به سرزمين عراق كه در آن زمان تحت سلطه صفويان بود طمع كرد ، و عزم جنگ با ايران را نمود ، و از طرفى مىدانست نمىتواند با تسلط و حكمرانى صفوى روبرويى نمايد . به اين خاطر به جنگها و انقلابهاى طايفه اى روى آورد ، و از علماى دربارى درخواست نمود فتوا به جواز جنگ داخلى بين مسلمانان و مباح بودن خونهاى حرام و نفوس محترمه بدهند . ولى هيچ يك از آنان چنين جرأتى نكرد مگر جوانى كه نوح افندى ناميده مىشد . او طبق خواسته سلطان فتوا داد و حكمى در تكفير شيعه صادر نمود ، به اين عنوان كه : « هر كس يك رافضى را بكشد بهشت بر او واجب مىگردد » . نيز از ديگر مضامين اين فتوا است : « هر كس در كفر و الحاد رافضيان و وجوب جنگ با آنان و جواز كشتنشان توقف كند ، همانند آنان كافر است . . . پس كشتن اين اشرار كافر واجب است ، چه توبه كنند و يا نكنند . . . و رها گذاردن اينان در مقابل پرداخت جزيه و امان دادن به اين فرقه چه به صورت موقت و يا مؤبد جايز نيست . . . به كنيزى بردن زنانشان جايز است ، چرا كه اسير نمودن زن مرتد بعد از آنكه به دارالحرب رسيد جايز است ، و هر جايى كه از ولايت امام حق خارج شده به منزله دارالحرب است . و نيز بردگى ذريه ايشان به تبع مادرانشان جايز است . . » . اين فتوا باعث كشته شدن دهها هزار نفر شد ، و از آن به بعد جنگهاى داخلى از هر دو طرف و به مدت هفت ماه شعله ور گرديد و مسلمانان را متلاشى مىنمود . اين جنگها از 17 رجب سال 1048 شروع و تا 23 محرم سال 1049 قمرى مطابق با 15 / 11 / 1639 ميلادى ادامه داشت ، و با معاهده صلح در قصر شيرين اين جنگها به پايان رسيد . ولى هنوز آتش اين جنگ به پايان نرسيده بود كه فتنه هتك حرمت و فتك نسبت به شيعيان در مناطق سلطنت عثمانى مستند به همين فتوا آغاز گشت . شمشير را ميان شيعيان گذاردند ، و فضيع ترين مكان شهر حلب بود كه شيعه را قلع و قمع نمودند ، و هيچ شهرى اين گونه قتل عام نشد ; چرا حلب چون از زمان حمدانيان شيعه نشين بوده ! در اثر اين حادثه تمامى شيعيان كشته شدند مگر آنهايى كه به روستاهاى اطراف پناه بردند . اين فتوا تنها در حلب چهل هزار شيعه را به قتل رسانيد كه در ميانشان هزاران نفر از بزرگان و ذريه پيامبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) بودند . فتواى نوح افندى در كتاب " العقود الدرية في تنقيح الفتاوى الحامدية " ، تأليف ابن عابدين 1 / 102 ( مطبعه بولاق ، قاهره ، 1352 هجرى قمرى ) آمده است . در اين كتاب اسامى ديگر كسانى كه شيعه را كافر دانسته‌اند نيز آمده است . ( مراجعه شود به كتاب شبهات : 222 ، 319 - 320 ) .

13