حاصل معنى اين كلمات حق انجام آن است كه اجتناب نماييد از تهاون و مسامحه و بىاعتنايى در حكم خداوند جل شأنه پس به درستى كه كسى كه تهاون در حكم خلاق عالم جل شأنه نمايد خوار و ذليل مىگرداند خداوند عالم او را در روز قيامت . نعوذ باللَّه تعالى منه من ذا الذي أعز من أذله اللَّه سبحانه . پس آن مجلس - مجلس مرافعه شرعيه كه از امور مرغوبه و خصال محسنه در شريعت مطهره نيست ، بلكه مجلس مخاصمه و معاندت با خلاق عالم عز شأنه مىباشد به أمر لازم الاذعان حتمى الامتثال خلاق زمين و آسمان جل شأنه بر قاطبه أهل ايمان اجتناب از آن مجلس لازم است .
و قاطبه مشايخ عظام مثل ثقة الاسلام در كتاب كافى [1] ، و رئيس المحدثين در كتاب فقيه [2] ، و شيخ الطائفة در كتاب تهذيب الاحكام و غيرهم روايت فرموده‌اند از محمد بن مسلم كه از أكابر و أعاظم روات شيعه ، و از اجله أصحاب جناب حضرت امام محمد باقر و امام جعفر صادق عليهما السّلام مىباشد كه گفته :
من در مجلس قاضى در مدينه نشسته بودم كه جناب فخر الاوايل و الاواخر جناب حضرت امام محمد باقر و امام جعفر صادق عليهما السّلام از آنجا عبور فرمودند ، فردا كه به خدمت ايشان مشرف شدم در مقام مؤاخذه از من سؤال فرمودند : كه چه مجلس بود كه ديروز در آنجا نشسته بودى ؟
عرض كردم : خداوند عالم مرا فداى تو گرداند اين شخص قاضى احترامى نسبت به من منظور مىدارد به ندرت اتفاق مىافتد در مجلس او مىنشينم .
حضرت فرمودند : ايمن مباش از اينكه لعنتى از جانب خداوند عالم

[1] فروع كافى ج 7 / 410 - 411 .
[2] من لا يحضره الفقيه ج 3 / 5 - 6 .

53