ندارم كه آب خنك را با آب گرم و تلخ مخلوط كنم ( از شجاعت و رشادت در ميدان جنگ بگذرم و خود را به دست دشمن بسپارم . ) هر كسى در زندگى ، روزى با شر گرفتار مىشود ، ولى من با شمشير خود بر شما مىزنم و از هيچ ضرر و زيانى ، باك و خوفى ندارم . " سپاه ابن زياد فرياد زدند : " اى مسلم ! محمد بن اشعث به تو دروغ نمىگويد و تو را فريب نمىدهد . " مسلم اعتنا نكرد و پس از آن كه بر اثر زخمهاى شمشير و نيزه ضعف بر او غلبه كرد ، لشكر بر فشار حمله خود افزودند و ناپاكى از پشت سر با نيزه خود بر او زد كه از اسب بر زمين افتاد . او را اسير كردند و چون نزد ابن زياد بردند ، مسلم بر او سلام نكرد .
يكى از پاسبانها گفت : " چرا بر امير سلام نكردى ؟ " مسلم گفت : " واى بر تو ، او بر من امير نيست . " ابن زياد گفت : " اهميتى ندارد ، سلام بكنى يا سلام نكنى ، كشته مىشوى . " مسلم گفت : " اگر مرا بكشى موضوع بزرگى نيست ، زيرا كسانى ناپاكتر از تو ، اشخاصى بهتر از مرا كشته اند و علاوه بر اين تو از نظر اين كه اشخاص را به نامردى مىكشى و با وضع فجيعى مثله مىكنى و ناپاكى خود را ظاهر مىسازى و در موقع غلبه نمودن بر دشمن بدترين عملها را انجام مىدهى ، از همه زشتكاران پيشى گرفته اى و به راستى براى اين زشتكاريها كسى از تو آماده تر نيست . " ابن زياد گفت : " اى گناهكار آشوب طلب ! بر امام خود خروج كردى و اجتماع مسلمانان را پراكنده ساختى و ايجاد فتنه و آشوب نمودى . " مسلم گفت : " اى پسر زياد !
دروغ گفتى . اجتماع مسلمين را معاويه و پسرش يزيد بر هم زدند وفتنه را تو و پدرت زياد بن عبيد برپا نموديد . و من اميدوارم خداوند شهادت را نصيب من فرمايد و آن را به دست ناپاكترين افراد جارى سازد . " ابن زياد گفت : " اى مسلم ! آرزوى مقامى را نمودى و براى رسيدن به آن اقدام كردى ، ولى خدا نخواست و آن مقام را به اهلش واگذار كرد . " مسلم گفت : " اى پسر مرجانه ! شايسته آن مقام چه كسى بود ؟ " گفت : " يزيد بن معاويه . "

75